کرمانشاه گردی

کرمانشاه نهمین شهر پرجمعیت و یکی از کلانشهرهای ایران و مرکز استان کرمانشاه در ایران است که در سرشماری سال 1395 دارای  651،946 نفر جمعیت و مساحت آن 956،389،93 متر مربع است. کرمانشاه بزرگترین شهر کردنشین است و مهمترین شهر در منطقه مرکزی غرب ایران است.

کرمانشاه یکی از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران است و منشأ آن به قرن چهارم میلادی باز می گردد و از آن زمان تا زمان حمله عرب به ایران به عنوان پایتخت دوم ساسانیان مورد توجه دولت قرار گرفت. در دوره سلجوقی ، در قرن یازدهم ، کرمانشاه به عنوان شهر برتر کردستان انتخاب شد. در قرون وسطی ، شهر کرمانشاه یا قرمسین به عنوان یکی از چهار منطقه عراق عجم شناخته می شد. در آن زمان ، اغلب استان جبال را عراق عجم می نامند ، تا با عراق عرب اشتباه گرفته نشود.

یازده قرن پس از حمله اعراب به ایران ، این شهر دوباره شکل شهری خود را به دست آورد و به دلیل قرار گرفتن در چهارراه دو محور شمال - جنوب و شرق - غرب و همچنین نزدیکی به شهرهای زیارتی چون کربلا و بغداد ، شهرهای کربلا و بغداد از اهمیت بالایی برخوردار است. این شهر در جنبش مشروطه نقش بسزایی داشت و در جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم به اسارت نیروهای خارجی درآمد و پس از جنگ تخلیه شد. این شهر همچنین در جنگ ایران و عراق تلفات سنگینی را متحمل شد.

شهر کرمانشاه از شمال به کوه فرخشاد، از شمال غربی به طاق بستان و از جنوب به سفید کوه ختم می شود و یکی از بزرگراه های ارتباطی در شرق و غرب و قدیمی ترین گذر از ایران به بین النهرین است.

شهر کرمانشاه از آب و هوای معتدل کوهستانی برخوردار است. در قرن چهارم میلادی ، شهر کرمانشاه که در آن زمان روستای دلپذیری بود ، به عنوان دومین محل اقامت پادشاهی ساسانی انتخاب شد. در دوره ساسانیان باغهای بزرگی در این منطقه ساخته شده و مدت ها مورد استقبال پادشاهان ساسانی قرار گرفت.

طاق بستان که یکی از مکانهای دیدنی و گردشگری کرمانشاه است ، مجموعه ای از کتیبه ها و سنگ نوشته ها دوره ساسانی است که در شمال غربی کرمانشاه واقع شده است. این مجموعه دارای ارزش های هنری و تاریخی زیادی است ، از جمله دو طاق بزرگ و کوچک و چندین کتیبه است.

آنچه بر روی سنگهای دو طاق حک شده است ، صحنه های تاریخی تاج گذاری خسرو پرویز ، تاج گذاری اردشیر دوم ، تاج گذاری شاهپور دوم و سوم است.وجود کوه ها و چشمه ها در این مکان ، آن را به یک تفرجگاه محبوب تبدیل کرده که از زمان های بسیار قدیم مورد توجه بوده است.

این اثر در 15دی  1310 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.طاق بستان قرار بود روزی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار بگیرد، اما مغازه های کبابی و خانه های اطراف آن مانعی است و مشکلات بسیاری را برای این اثر بوجود آورده